Skuteczność wibroterapii w kamicy moczowej po litotrypsji lub chirurgii wewnątrznerkowej

W celu rozdrobnieniu kamienia moczowego stosuje się np. pozaustrojową litotrypsję falą uderzeniową (shock wave lithotripsy – SWL), a ostatnio, dającą nawet lepsze rezultaty, wsteczną chirurgię wewnątrznerkową (retrograde intrarenal surgery – RIRS). Rozdrobnienie kamienia moczowego ułatwia wydalenie jego resztek z moczem w sposób naturalny. Jednak pozostające po SWL lub RIRS resztkowe fragmenty kamieni mogą być trudne do usunięcia i stanowić źródło infekcji, niedrożności. Zalegające bezobjawowo mogą ponadto odrastać, prowadząc do nawrotu kamicy. Należy zatem wspomagać wydalanie resztkowych fragmentów kamienia po SWL lub RIRS. Od lat próbuje się w tym celu stosować drgania mechaniczne (wibracje) w postaci wibroterapii EPVL (external physical vibration lithecbole), jednak metoda ta wymaga obiektywnej ewaluacji, dlatego chińscy naukowcy z Uniwersytetu Sichuan dokonali przeglądu systematycznego i metaanalizy artykułów naukowych, oceniając skuteczność i bezpieczeństwo zewnętrznej fizycznej wibracji EPVL po SWL lub RIRS w kamicy moczowej.

• Wibroterapia EPVL wydaje się skuteczną i tolerowaną terapią znacznie podwyższającą wartości bezkamienia (SFR) zarówno po SWL, jak i po RIRS u pacjentów z kamicą moczową.
• Nadal wymagane są wieloośrodkowe badania o odpowiedniej wartości merytorycznej, z randomizacją na dużą skalę, aby dostarczyć bardziej wiarygodnych dowodów.

Opracowano na podstawie:

Efficacy and Safety of External Physical Vibration Lithecbole After Extracorporeal Shock Wave Lithotripsy or Retrograde Intrarenal Surgery for Urinary Stone: A Systematic Review and Meta-analysis. Yuan C, Jian Z, Jin X i wsp. J Endourol. 2021 May;35(5):712-720.

Badana populacja

Do analizy zakwalifikowano 6 randomizowanych, kontrolowanych badań obejmujących 853 pacjentów z kamicą moczanową.

Procedura badania

Artykuły poddane metaanalizie wyszukiwano w bazach EMBASE, Cochrane Library, PubMed, ScienceDirect, ClinicalTrials.gov i Web of Science (publikacja do lutego 2020 roku). Analizowano wskaźnik wydalania kamieni, wskaźnik bezkamienia (stone-free rate – SFR) i wskaźnik powikłań.

Wykorzystanie wibracji w badaniu

Drgania mechaniczne (wibracje) w leczeniu kamicy moczowej po raz pierwszy zastosowano w 1965 r. Dziś często zaleca się je w celu poprawy SFR i przyspieszenia przejścia kamieni po SWL. W tym celu od lat stosuje się EPVL. Pacjenci przed terapią muszą wypić 1000-3000 ml wody i ułożyć się na łóżku w pozycji bocznej lub na brzuchu, bez znieczulenia. Następnie oscylatory wytwarzają harmoniczne fale wibracyjne z wielu kierunków (moc 20 W, częstotliwość 46 – 58 Hz, amplituda 5 mm) w celu odpowiednio nakierowanej stymulacji oddzielającej kamienie od nerki lub moczowodu. Kąt łóżka można regulować, aby zmieniać względne położenie kamieni i umożliwiać płynne odprowadzanie kamieni. Cały ten proces monitorowany jest za pomocą ultradźwięków.

Wyniki

U pacjentów, u których zastosowano SWL, wibroterapia EPVL zwiększyła SFR w ciągu 3 tygodni (RR = 1,17, 95% CI: 1,06-1,29, P = 0,001) i powyżej 3 tygodni (RR = 1,19, 95% CI: 1,03-1,37, P = 0,02).

U pacjentów, u których zastosowano RIRS, wibroterapia EPVL również zwiększyła SFR w ciągu 3 tygodni (RR = 1,84, 95% CI: 1,35-2,49, P < 0,0001) i powyżej 3 tygodni (RR = 1,53, 95% CI: 1,33-1,77, P < 0,00001).

Ogólny odsetek powikłań nie różnił się istotnie statystycznie w grupie EPVL+RIRS względem RIRS bez wibroterapii, natomiast był 1,38 razy wyższy w grupie EPVL+SWL względem SWL bez wibroterapii (RR = 1,38, 95% CI: 1,06-1,79, P = 0,02), zwłaszcza biorąc pod uwagę częstość występowania bólu w okolicy lędźwiowej (RR = 3,11, 95% CI: 1,02-9,46, p = 0,05). 

Komentarz

Wibroterapia EPVL skutecznie i bezpiecznie uzupełnia terapię SWL lub RIRS u pacjentów z kamicą moczową, nie zwiększając istotnie powikłań po RIRS, ale zwiększając ich odsetek 1,38 razy po SWL.

Więcej w: