Wpływ wibroterapii (WBV) na moc mięśni i gęstość mineralną kości osteoporotycznych kobiet po menopauzie

W leczeniu osteoporozy stosuje się m.in. suplementację wapnia i witaminy D, a także ćwiczenia fizyczne, w tym ostatnio uwagę przykuwają wibracje całego ciała (whole-body vibration, WBV). Ponieważ WBV mogą być bardzo korzystne z uwagi na łatwość wykonania oraz dostępność nawet dla osłabionych pacjentów, czy mających trudności w wykonywaniu intensywnych ćwiczeń, naukowcy z Uniwersytetu Kairskiego (Egipt) postanowili zbadać, czy dodanie WBV do terapii suplementacyjnej (wapnia i witaminy D) poprawi pracę mięśni i gęstość mineralną kości (bone mineral density, BMD) kręgów lędźwiowych i kości udowej u kobiet po menopauzie z niską BMD, w stosunku do samej tylko suplementacji.

• Wibroterapia poprawiła pracę mięśni nóg u kobiet po menopauzie (ryc. 1)
• oraz wpłynęła na zwiększenie gęstości mineralnej kości.

Opracowano na podstawie:

Effect of Whole-Body Vibration Exercise on Power Profile and Bone Mineral Density in Postmenopausal Women With Osteoporosis: A Randomized Controlled Trial. ElDeeb AM, Abdel-Aziem AA. J Manipulative. Physiol Ther. 2020 May;43(4):384-393.

Badana populacja

Do badania zakwalifikowano 43 kobiety po menopauzie z niską BMD, spełniające odpowiednie kryteria.

Procedura badania

Kobiety losowo przydzielono do grupy WBV lub grupy kontrolnej. Każdego dnia otrzymywały wapń (1200 mg) i witaminę D (800 j.m.) raz dziennie, niezależnie od grupy. (Wcześniejsze doniesienia naukowe sugerowały, że taka suplementacja zmniejszała utratę BMD i ryzyko upadków u osób starszych). Grupa WBV otrzymywała dodatkowo trening WBV dwa razy w tygodniu przez 24 tygodnie. Ponadto badane prowadziły normalny tryb codziennych czynności życiowych.

Przed rozpoczęciem 24-tygodniowego badania oraz zaraz po nim, wszystkim uczestniczkom mierzono BMD (metodą absorpcjometrii podwójnej energii promieniowania rentgenowskiego, DXA; Unigramm X-ray Plus, Italy) odcinka lędźwiowego (L2-4) i udowego (szyjka udowa, trójkąt Warda i krętarz większy). Analizowano również pracę mięśni podczas chodu za pomocą systemu do analizy chodu Qualisys (Qualisys Medical AB, Szwecja).

Wykorzystanie wibracji w badaniu

Wibracji dostarczała platforma wibracyjna DKN Pro (Hamme, Belgia). Stosowano WBV o następujących parametrach wibracji: pionowe, częstotliwość 20-35 Hz, amplituda 2,5-5 mm. Kobiety stawały na platformie ze stopami rozstawionymi na szerokość barków, z wyprostowanymi plecami, równomiernie rozkładając ciężar ciała na stopy i trzymając się rękoma poręczy dla utrzymania równowagi. Następnie wykonywały różne ćwiczenia, np. przyjmowały pozycje półprzysiadu, przysiadu, przysiadu głębokiego, przysiadu na jednej nodze czy robiły przysiady. Wraz z przebiegiem programu badań stopniowo zwiększano intensywność WBV przez zwiększanie intensywności wibracji, czasu trwania sesji wibracyjnych lub liczby ich powtórzeń czy poprzez skracanie odpoczynków.

Wyniki

Na skutek wibroterapii (WBV) zwiększeniu (P < 0,05) uległa praca mięśni biodra (ryc. 1), kolana i kostki podczas chodu. Zwiększyła się również BMD analizowanych kręgów lędźwiowych (L2-4) oraz szyjki kości udowej, kąta Warda i krętarza większego kości udowej (P < 0,05). W grupie kontrolnej nie obserwowano istotnych zmian (P > 0,05) w tym kontekście. 

Komentarz

Przedstawiane badanie wykazało, że 24-tygodniowa wibroterapia w postaci treningu WBV korzystnie wpłynęła na pracę mięśni nóg i gęstość mineralną kości odcinka lędźwiowego i udowego osteoporotycznych kobiet po menopauzie. Wskazano tym samym na korzyści jakie w kontekście osteoporozy mogą płynąć z rehabilitacji z użyciem technik wibroterapii.

Więcej w: