Zamknij

Wpływ drgań całego ciała na mięśnie kończyn dolnych podczas ćwiczeń z wyciskaniem

Napisane przez

Redakcja Wibroterapia.pro
Jesteśmy praktykami i naukowcami. Interesujemy się wibroterapią w kontekście zastosowań fizjoterapeutycznych, internistycznych i innych. -------------------------------------------------------------- We are practitioners and researchers. We are interested in vibrotherapy in the context of physiotherapeutic, internal medicine and other applications.

Stosowanie wibroterapii poprzez most udowy (pozycja leżenia tyłem z stopami na platformie wibracyjnej i uniesionymi biodrami) zwiększa aktywność mięśni zarówno dolnej części ciała (ścięgna podkolanowe), jak i górnej części ciała (mięsień trójgłowy ramienia), co wpływa na poprawę mocy szczytowej i przyspieszenia szczytowego.

Celem badania była ocena wpływu wibracji całego ciała na aktywność mięśni szkieletowych i sprawność energetyczną górnej części ciała podczas ćwiczeń wysiłkowych przy różnych obciążeniach. Większość wcześniejszych badań skupiała się na wpływie wibroterapii wibracji? na grupy mięśni w pobliżu bodźca wibracyjnego. W opisywanym badaniu bodziec wibracyjny podawano poprzez stopy ułożone na platformie wibracyjnej, w pozycji leżenie tyłem z uniesionymi biodrami podczas ćwiczenia wyciskania. Hipoteza badawcza zakładała, że podane w taki sposób wibracje wywołają dodatkowy bodziec dla układu nerwowo-mięśniowego górnej części ciała.

  • Ćwiczenia wyciskania z wykorzystaniem wibracji w zastosowanej pozycji treningowej i obciążenia 70% ciężaru maksymalnego dawało wyższe wartości mocy szczytowej w porównaniu do takich samych ćwiczeń bez wibracji.
  • Aktywność mięśniowa mięśnia trójgłowego ramienia zwiększyła się podczas  wibracji przy wszystkich obciążeniach. Efekt ten był największy dla obciążenia 70% ciężaru maksymalnego.
  • Nie było różnicy w aktywności mięśniowej pomiędzy warunkami wibracji i bez wibracji mięśnia piersiowego większego, a największe pobudzenie mięśniowe zaobserwowano przy obciążeniu 70% ciężaru maksymalnego.
  • Aktywność mięśniowa mięśnia dwugłowego uda była większa w warunkach wibracji.
  • Szczytowe przyspieszenie było wyższe przy niższych obciążeniach, i zwiększało się wskutek wibracji.

Opracowano na podstawie

Effects of whole-body vibration applied to lower extremity muscles during decline bench press exercise. M.T. García-Gutiérrez, T.J. Hazell, P.J. Marín. Journal of Musculoskeletal & Neuronal Interactions, 07 Sep 2016, 16(3):204-210


Badana populacja

W badaniu uczestniczyło czterdziestu siedmiu zdrowych młodych i aktywnych studentów płci męskiej w wieku średnio 21,6 ± 1,6 lat. Średnia masa ciała badanych to 71,9 ± 8,6 kg. Uczestnicy uprawiali rekreacyjnie aktywność fizyczną i mieli niewielkie doświadczenie w treningu siłowym. Kryteria wykluczenia z projektu obejmowały: cukrzycę, padaczkę, kamienie żółciowe, kamienie nerkowe, choroby układu krążenia, implanty stawów, niedawna zakrzepica i problemy mięśniowo-szkieletowe.

Procedura badawcza

Po rozgrzewce każdy uczestnik projektu przyjął pozycję treningową (stopy ułożone na platformie wibracyjnej, w pozycji leżenie tyłem z uniesionymi biodrami podczas ćwiczenia wyciskania, ręce na sztandze). W tej pozycji określono maksymalny ciężar sztangi, którą badany mógł podnieść w całym zasięgu ruchu. Za pomocą elektrod EMG określono skurcz maksymalny dla badanych mięśni (mięsień piersiowy większy, mięsień trójgłowy ramienia, mięsień dwugłowy ramienia, mięsień dwugłowy uda). Następnie uczestnicy przeprowadzili rozgrzewkę z oporem 50% maksymalnego ciężaru (8-10 powtórzeń) z 3 minutowym odpoczynkiem. Testy badawcze rozpoczęto z oporem 70% maksymalnego ciężaru i waga sztangi była zwiększana o 5-10 kg, aż do osiągnięcia maksymalny ciężaru. Każde powtórzenie było oddzielone 3 minutowym odpoczynkiem, a maksymalnego ciężar osiągnięto w ciągu 5 prób lub mniej, aby zapobiec zmęczeniu. Następnie każdy z uczestników wykonał w pozycji treningowej sześć ćwiczeń badawczych: wyciskanie 30% maksymalnego ciężaru z wibracją, wyciskanie 30% maksymalnego ciężaru bez wibracji,  wyciskanie 50% maksymalnego ciężaru z wibracją, wyciskanie 50% maksymalnego ciężaru bez wibracji, wyciskanie 70% maksymalnego ciężaru z wibracją, wyciskanie 70% maksymalnego ciężaru bez wibracji. Wszystkie ćwiczenia zostały wykonane w losowej kolejności.
Powtórzenia monitorowano za pomocą mechanicznego enkodera obrotowego przymocowanego do sztangi. Z jego pomocą analizowano moc szczytową i przyspieszenie szczytowe dla każdego powtórzenia ćwiczenia.

Wykorzystanie wibracji w badaniu

Bodziec wibracyjny został generowany przez platformę wibracyjną wytwarzającą synchroniczne oscylacje trójpłaszczyznowe z częstotliwości 50 Hz z amplitudą 2,2 mm.

Wyniki

Wykonywanie dynamicznego ćwiczenia wyciskania z wykorzystaniem wibroterapii w zastosowanej pozycji treningowej i obciążenia 70% ciężaru maksymalnego dawało wyższe wartości mocy szczytowej w porównaniu do tego samego stanu bez wibracji. Podczas gdy szczytowe przyspieszenie było wyższe przy niższych obciążeniach, zgodnie z oczekiwaniami, zwiększono je przy stosowaniu wibracji. Te efekty wibroterapii na moc szczytową i przyspieszenie szczytowe można wyjaśnić przez wzrost aktywności mięśnia trójgłowego ramienia. Aktywność mięśniowa mięśnia trójgłowego ramienia zwiększyła się podczas wibracji przy wszystkich obciążeniach. Efekt ten był największy dla obciążenia 70% ciężaru maksymalnego. Takich efektów nie odnotowano w przypadku mięśnia dwugłowego ramienia. Nie było różnicy w aktywności mięśniowej pomiędzy warunkami wibracji i bez wibracji mięśnia piersiowego większego, a największe pobudzenie mięśniowe zaobserwowano przy obciążeniu 70% ciężaru maksymalnego. Aktywność mięśniowa mięśnia dwugłowego uda była większa w warunkach wibracji.

KOMENTARZ

Wibroterapia w pozycji stojącej powoduje wzrost aktywności mięśni szkieletowych w dolnej części ciała. Wzrost aktywności mięśni górnej części ciała jest mniej zbadany, ale wyniki niniejszych badań świadczą, że podawanie wibracji poprzez stopy może spowodować aktywność tych mięśni. Choć nie stwierdzono wpływu wibracji na aktywność mięśniową przy niższym obciążeniu (30% i 50% ciężaru maksymalnego) korzyść z wibroterapii wibracji w warunkach wyższego obciążenia (70% ciężaru maksymalnego) jest zgodna z wcześniejszymi badaniami,  które nie wykazały żadnego efektu w przypadku dodania lekkiego obciążenie (30% masy ciała, ~ 25 kg). Może to sugerować, że duże obciążenie zwiększa wrażliwość aferentów Ia w wrzecionach mięśniowych. Zastosowane wibracje wpłynęły na zwiększenie aktywności mięśniowej, a tym samym na przyspieszenie szczytowe. Inne potencjalne czynniki wyjaśniające, dlaczego ekspozycja na wibracje zwiększyłaby przyspieszenie szczytowe, obejmują: zmniejszone progi rekrutacji jednostek motorycznych skutkujące zwiększoną aktywacją puli jednostek motorycznych oraz modyfikacje neuronalne obszarów korowych i rdzeniowych odpowiedzialnych za reakcje pobudzające podczas dobrowolnych skurczów.

W opisywanym projekcie badawczym zastosowano ćwiczenia od niskiej do umiarkowanej intensywności (30-70% ciężaru maksymalnego). Przyszłe badania powinny uwzględniać obciążenia o dużej intensywności (> 80% ciężaru maksymalnego).

Więcej w:

Autor opracowania: dr Monika Bigosińska, Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Nowym Sączu

Zostaw komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Wciśnij Enter
Śledź nas
Na Facebooku
Na Twitterze
Na GooglePlus
Na Linkedin
Na Pinterest
Na kanale RSS
Na Instagramie