Zamknij

Skuteczność wibroterapii w rehabilitacji równowagi w CUVW

W rehabilitacji przedsionkowej stosuje się różne techniki dostarczające bodźców wzrokowych i somatosensorycznych, w tym trening postawy z biofeedbackiem (biofeedback postural training, BPT). Ponieważ wibroterapia w postaci wibracji całego ciała (whole-body vibration, WBV) pobudza receptory proprioceptywne (czucia głębokiego/ informujące o położeniu i napięciu mięśni, stawów) wydaje się, że technika ta mogłaby pomóc w poprawie rehabilitacji przedsionkowej. Dlatego grupa tureckich naukowców postanowiła zbadać wpływ dodania WBV lub BPT do standardowych ćwiczeń rehabilitacyjnych u pacjentów z przewlekłym jednostronnym osłabieniem przedsionka (chronic unilateral vestibular weakness, CUVW).

  • Po WBV, BPT oraz po standardowych ćwiczeniach uzyskano istotną poprawę wszystkich badanych parametrów, w porównaniu z wartościami początkowymi.
  • W statycznej ocenie stabilności posturograficznej oraz w skali BBS i DHI wibroterapia (WBV) dała znacznie lepsze wyniki niż BPT czy ćwiczenia standardowe. Np. znacznemu zmniejszeniu uległo ryzyko upadków – ryc. 1.

Opracowano na podstawie:

Effectiveness of whole-body vibration or biofeedback postural training as an add-on to vestibular exercises rehabilitation therapy in chronic unilateral vestibular weakness: A randomized controlled study. Ardıç FN, Alkan H, Tümkaya F, Ardıç F. J Vestib Res. 2021;31(3):181-190.

Badana populacja

Do prezentowanego prospektywnego, randomizowanego i kontrolowanego badania prowadzonego przez okres 2 lat, zostało włączonych 90 pacjentów z CUVW (mediana wieku: 51,3 roku) i utrzymującymi się zawrotami głowy przez ponad 3 miesiące.

Procedura badania

Pacjentów podzielono losowo na trzy grupy (po 30 pacjentów na grupę). Wszystkim grupom zalecono ćwiczenia domowe jako podstawową standardową rehabilitację przedsionkową. Grupy 1 i 2 otrzymywały ponadto w szpitalu WBV (grupa 1) lub BPT (grupa 2). Grupa 3 wykonywała tylko ćwiczenia w domu, służąc jako kontrola. Przed i po zastosowanych interwencjach mierzono statyczną posturografię, skalę równowagi Berg (Berg Balance Scale, BBS), test wstań i idź (Timed Up-and-Go, TUG), wizualnę skalę analogowę (Visual Analog Scale, VAS) i inwentarz upośledzenia zawrotów głowy (Dizziness Handicap Inventory, DHI).

Wykorzystanie wibracji w badaniu

Zabiegi WBV, podobnie jak BPT, dostarczano przez 5 dni w tygodniu i przez miesiąc. W sumie badani z grupy 1 odbyli 20 sesji WBV (każda trwała 20 minut). Wibracje generowała platforma wibracyjna Power Plate Pro 5 (MDD CE 0086, Performance Health Systems, USA). Na platformie pacjent przyjmował statyczne pozycje, jak obustronne wykroki (naprzemiennie) lub częściowy albo głęboki przysiad. W tym czasie platforma generowała drgania o częstotliwości 35 Hz i amplitudzie 2 mm w pięciu seriach. Podczas każdej z serii wybrana pozycja zabiegowa utrzymywana była przez 30 sekund. Pomiędzy seriami stosowano 30-sekundową przerwę. 

Wyniki

Po interwencjach uzyskano istotną statystycznie poprawę wszystkich badanych parametrów, we wszystkich grupach, w porównaniu z wartościami początkowymi (p < 0,05).

W statycznej ocenie stabilności posturograficznej, w skali BBS oraz DHI wibroterapia w postaci WBV dała znacznie lepsze wyniki niż BPT czy brak dodatkowej terapii w grupie kontrolnej (p < 0,05). Np. znacznemu zmniejszeniu uległo ryzyko upadków – patrz ryc. 1.

Komentarz

Wyniki prezentowanego doniesienia wykazały, że wibroterapia w postaci WBV była skuteczniejsza niż BPT w obniżaniu statycznej oceny stabilności posturograficznej i w poprawie równowagi u pacjentów z CUVW. Dlatego autorzy konkludują, że należy rozważyć dodanie WBV do programu rehabilitacji równowagi, co może być skuteczną strategią poprawy stabilności postawy i osiągnięcia lepszych wyników fizycznych, funkcjonalnych, a także emocjonalnych.

Więcej w:

Effectiveness of whole-body vibration or biofeedback postural training as an add-on to vestibular exercises rehabilitation therapy in chronic unilateral vestibular weakness: A randomized controlled study. Ardıç FN, Alkan H, Tümkaya F, Ardıç F. J Vestib Res. 2021;31(3):181-190. doi: 10.3233/VES-190753. PMID: 33459675.
Zostaw komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Wciśnij Enter
Śledź nas
Na Facebooku
Na Twitterze
Na GooglePlus
Na Linkedin
Na Pinterest
Na kanale RSS
Na Instagramie