Wibracje całego ciała obniżają nasilenie przewlekłych zaparć
Celem tajwańskich naukowców było ustalenie, czy wibracje całego ciała (whole-body vibration, WBV) mogą poprawić objawy przewlekłych zaparć z rodzaju zaparć czynnościowych (stanowiących prawie 60% wszystkich przypadków zaparć) i powiązaną jakość życia (health-related quality of life, HRQOL). Wyniki prezentowanego doniesienia mogą być ważne dla pacjentów walczących z hemoroidami (żylakami odbytu), ponieważ zaparcia często są przyczyną ich powstawania i utrzymywania się. Ponadto ryzyko zaparć rośnie u pacjentów przyjmujących wiele leków czy u pacjentów z chorobami neurogennymi (jak cukrzyca, stwardnienie rozsiane, uszkodzenie rdzenia kręgowego, choroba Parkinsona).
- Leczenie WBV (6 sesji) istotnie obniżyło nasilenie zaparć z 40,3 do 32,4 punktów CSI, przy czym w grupie kontrolnej (bez wibracji) CSI nie uległ zmianie.
- Nie zaobserwowano istotnych różnic między grupą leczoną WBV a grupą kontrolną w subiektywnej ocenie HRQOL.
Opracowano na podstawie:
Whole-body vibration for functional constipation: a single-centre, single-blinded, randomized controlled trial. Wu TJ, Wei TS, Chou YH i wsp. Colorectal Dis. 2012 Nov;14(11):e779-85.
Badana populacja
Badano 27 osób z przewlekłym zaparciem czynnościowym (diagnoza zgodnie z kryteriami diagnostycznymi Rome III); średni wiek: 39,1 ± 14,1 lat w grupie leczonej WBV i 31,0 ± 7,7 lat w grupie kontrolnej.
Procedura badania
Badania przeprowadzono w szpitalu na Tajwanie. Miały charakter klinicznego badania randomizowanego, kontrolowanego, z pojedynczą próbą ślepą. Pacjentów losowo przydzielono do grupy leczonej WBV (n = 14) lub grupy kontrolnej (bez leczenia wibracjami; n = 13 na początku, badanie ukończyło 9 osób). Grupa leczona wibracjami otrzymała sześć 15-minutowych sesji terapii WBV w okresie 2 tygodni. Zaraz przed i po badaniu analizowano objawy ciężkości zaparć, oceniane za pomocą narzędzia oceny ciężkości zaparć (constipation severity instrument, CSI). Analizowano także jakość życia związaną ze zdrowiem (health-related quality of life, HRQOL) za pomocą Tajwańskiej wersji ankiety zdrowotnej Short-Form-36 (SF-36).
CSI składało się z trzech podskal punktowanych w następujący sposób:
- podskala obturacyjnej defekacji = 0 – 28
- podskala bezwładności okrężnicy = 0 – 29
- podskala bólu = 0 – 16,
przy czym wyższy wynik oznaczał bardziej nasilone objawy zaparcia. Możliwe do uzyskania punkty wszystkich podskal CSI sumowały się w zakresie 0 – 73 punktów.
Wykorzystanie wibracji w badaniu
Stosowano nieinwazyjną platformę oscylacyjną AV-001 (BodyGreen, Tajwan). Generowano wibracje z przyspieszeniem 0,58 g, o amplitudzie 2 mm i częstotliwości 12 Hz, które podawano pacjentom w pozycji półprzysiadu.
Wyniki
Na początku badania nie obserwowano istotnych różnic w wynikach CSI między obiema grupami (CSI sumaryczny: 40,3 ± 9,5 dla grupy WBV lub 40,8 ± 10,5 dla kontroli; p > 0,05). Zarówno całkowity CSI, jak i wyniki w podskali obturacyjnej defekacji uległy znacznej poprawie po leczeniu WBV (CSI sumaryczny: 32,4 ± 6,8 dla grupy WBV lub 41,7 ± 11,1 dla kontroli; p < 0,05).
Nie zaobserwowano istotnych różnic między grupą leczoną WBV a grupą kontrolną, jak i w obrębie tych grup (przed vs po terapii), w żadnym z ośmiu elementów SF-36.
Komentarz
Prezentowane wyniki sugerują, że WBV mogą być skuteczną formą terapii wspierającej zmniejszanie nasilenia zaparć u pacjentów z przewlekłymi czynnościowymi zaparciami.
Autorzy zauważają ponadto, że ta bezpieczna i nieinwazyjna forma fizykoterapii może być również korzystna dla starszych pacjentów potrzebujących ogólnego wzmocnienia fizycznego, poprawy gęstości mineralnej kości i równowagi, a którzy również cierpią na zaparcia.
Więcej w:
